Mersin'in Tarihi

Kentin kuzeyindeki Yumuktepe höyü ünde yapılan kazılarda birçok katman ortaya çıkarılmış. Bunların en eskisi, M.Ö. 6300lere, en yenisi ise Selçuklu dönemine tarihleniyor. Kazılardan çıkarılan eserler, Adana Arkeoloji Müzesi ve Mersin Müzesinde sergileniyor.Mersin'in tarih sahnesine çıkışı 19. yüzyılın ortalarına rastlıyor. Bu dönemde henüz bir köy olan bölge, göçmen bir Türkmen aşiretine ev sahipli i yapıyor ve adını da bu aşiretten alıyor.
Özellikle Amerika iç savaşı sırasında dünyadaki pamuk kıtlı ını gidermek amacıyla Çukurovada gelişen pamuk üretimi ve bölgenin 1866da demiryolu a ına ba lanması, Mersin'in kaderini de iştiriyor... Bu dönemde Mersin hızla, Çukurovanın tarım ürünlerinin ihraç edildi i bir liman ve ticaret merkezi haline geliyor.
Şehrin bugünkü durumuna gelmesinde, şu anda çok küçük bir azınlık olsalar da Hıristiyan Levantenlerin önemi yadsınamaz. Şehirde halen Levantenlere ait iki kilise bulunuyor; Latin-İtalyan Kilisesi ve Arap-Ortodoks Kilisesi.

Günümüzde Mersin:
Hızla hayata geçirilen GAP Projesi, Ataş Rafinerisi ve sahip oldu u geniş hinterland sayesinde Mersin Limanı, Türkiyenin Akdenizdeki en büyük limanı olma özelli ini taşıyor. Limanda bulunan 27 iskelenin 8i birbirlerine raylı bir sistemle ba lanmış. 1991 Körfez Savaşından bu yana yaklaşık 85 milyon dolar harcanarak yenilenen Mersin Limanı’nın kapasitesi, son üç yıldır her sene %10 oranında artmış.

Kentin ticari açıdan önemi göz önüne alınarak, Türkiyenin dört serbest bölgesinden birisi burada kurulmuş. 785.000 metrekarelik bir alan üzerine kurulan Mersin Serbest Bölgesi, başta tekstil firmaları olmak üzere yaklaşık 250 şirkete ev sahipli i yapıyor...
Ayrıca, MersinAdana karayolu üzerinde cam, soda, gübre, tekstil, meyve suyu gibi sektörlerde faaliyet gösteren birçok önemli fabrika da bulunuyor.

Damak tadı:
Mersinin geç gelişmesinin nedenlerinden biri olan, halkın deniz kıyısı yerine da tarafında yerleşmiş olmasının etkileri, şehrin yemek kültürüne de yansımıştır. Bugün bir kıyı kenti olmasına ra men, Mersin'de deniz ürünleri tüketimi, et tüketiminden çok daha azdır. Bu noktada şehre özgü bir yemekten, tantuniden bahsetmemek olmaz. Tantuni, etin kuşbaşı halinde do randıktan sonra, önce haşlanıp sonra kavrulmasıyla yapılan bir çeşit dürümdür. Her ne kadar basit tarifli bir yemek gibi görünse de, önemini, şehrin hemen her köşesinde bulunan tantuni lokantalarından anlayabilirsiniz. Canınız tatlı çekerse, Antakyada yapılandan farklı bir tarifle hazırlanan künefeyi önerebiliriz.

Sayın YÜKSEL [Co Admin] ` ve imzası:

SEVGIYLE KALIN {HAS GÜMELI}