Rütbesi: 39 [?]
Tecrübe Puanları: 1.685.935
Sonraki Rütbe: 1.757.916
Mehmet abi ve yüksel(esrarengiz adam) bu konulara ilginizden dolayı teşekkür ederim. Bende tarih konularına ilgi duyan yok diye üzülüyordum. Sizlerin olması beni sevindirdi. Mesajınıza 3-5 satırlık bi cevap verecektim. Ama yazmaya başlayınca, sizin cevaplarınızdan da aldığım cesaretle kısa kesemedim, uzadıkça uzadı. Uzunluğu ile biraz başınızı ağrıtacağım ama tamamını okumanızı kesinlikle tavsiye ederim. Ne olursak olalım(köylü, çiftçi, gurbetçi, amir, memur) Hepimizin tarihimize ilgisi olması gerektiğini düşünüyorum. tarihimizi araştırmalıyız, öğrenmeliyiz, öğretmeliyiz. Sizlere tarih dersi vermek bana düşmez. Ama az da olsa bildiklerim ve fikirlerim herkesle paylaşmak istedim.
Her karesinden gurur duyabileceğimiz bi tarihimiz var. yaklaşık 400(1453-1900) yıl dünya liderliği yapmış, hüküm sürdüğü coğrafyadaki halka, gerek azınlık gerek türk herkese adaletle hükmetmiş ecdadın torunlarıyız(elhamdülillah). Bir zamanlar Napolyon, Büyük İskender gibi komutanlar da dünya liderliğine soyunmuşlar. Ama onlar gelip geçtikleri yerleri yakıp yıkmışlar. Girdikleri topraklar adalet değil haksızlık, barış değil savaş getirmişler. Bu yüzden de tutunamamışlar, becerememişler. Yüzlerine gözlerine sürmüşler. Şimdi ABD nin yaptıgı gibi. Biz ortadoğuya sahipken amerikanın ıraka getirdiği bi özgürlük(ölüm, kan, savaş) yoktu oralarda.Gerçi, gönül petrol ister, özgürlük getirmek bahane. Osmanlı oralarda iken birçok eyalet sadece birkaç memur ile idare ediliyordu.
Okuduğum üniversitede kendisine çok saygı duyduğum, imrendiğim bir türkçe hocamız var. Okumadığı kitap, bilmediği şey yok diye anılan birisi. Herhangi bir konuda kendisinden bilgi almak isteseniz, googledan daha sağlam ve fazla bilgi edinirsiniz. Dünyanın bi çok yerini gezmiş, özelliklede japonya,orta asya, ortadoğu vs yerleri inceleme amaçlı çok ciddi geziler yapmış.kendisi anlatıyor, bu hocamızı orada görenler(babalarından, dedelerinden duydukları osmanlı adaleti sebebiyle) hocamızın türk oldunu öğrenince ağlayarak kucaklıyorlarmış sen osmanlı torunusun, türksün diye. üç-beş kelime sohbet etmek istiyorlarmış.
Avrupalı bi tarihçinin diyor ki:'' tarihten osmanlı devletini(türkleri) çıkarırsanız, ortada tarih diye bi şey kalmaz.''
Ama işin üzücü yanı şu ki okullarımızda(ilköğretim ve lise) öğretilen tarih dersleri tam bir rezalet. yani türk evladı ecdadını bilmiyor, bizde bilmiyoruz. Bunu sadece ben söylemiyorum, bu işte uzman kişilerde belirtiyor, vatansever tarihçiler vs. Bize içi boşaltılmış, ruhtan yoksun tarih okutuluyor. İstanbulun fethinin1453 te olduğu, çanakkale savaşlarının 1915 yılında oldunuğu gibi birsürü tarih ezberledik. Birçogunu da unuttuk zaten. O muhteşem olayların detaylı incelemesi yapılmadı, bu olaylardan çıkarılacak tarihi ders verilmedi. Şu anda bir sürü olayın tarihi bilsek ne olacak, ne değişecek yani. Bilenler neyi değiştirebildi?
Bir başbakanımız döneminde(ismini söylemiyorum çünkü siyaset olmasın) eğitim sistemimizin sorunlarını tespit etmek için değişik ülkelerden teftiş heyetleri çağrılıyor tarafsız bir değerlendirme olsun diye.bunlar okullarda incelemelerde bulunuyor. teftiş sonunda japon heyet şu raporu veriyor: '' en büyük sorunuz öğrencilerde milli bilincin olmaması''. bu milli bilincin icine tarih bilinci, mili hedef vs bir çok şey girer.
Japonların teknolojide bu denli ileri gitmesinin arkasındaki sebeb nedir sizce? Çok zeki zannetmeyin. Bir Türkten kesinlikle daha zeki değiller. Bunu kendi kendimizi pohpohlamak için söylemiyorum. Japonları çok iyi tanıyan bir hocamın tespitlerine dayanarak söylüyorum. Zaten bunu herkes birazcık etrafına baksa rahatlıkla rahatlıkla tespit edebilir. En iyi bildiğimiz köyümüze bakmak bile yeterlidir. Köyde yaşayan halkımızın imkanları kısıtlı olmasına rağmen, elindeki küçük fırsatları değerlendiriyor. Bazen hakikaten çok ilginç şeylerle karşılaşıyoruz. Hani şu sitelerde dolaşan yurdum insanı fotoğraflarına gülüp geçiyoruz ama onlarda çok ilginç şeyler var.
Japonya bizim geçmişize nazaran daha dün kurulmuş bir devlet sayılır. yaklaşık 200 yıllık bi devlet. öyle çok gurulanılacak bi tarihi olaylarıda yok. Yaşadıkları en büyük olay olarak 2. dünya savaşında ABD nin Nagazaki ve Hiroşima ya atom bombası atması gösterilebilir. Zaten buda başlarına gelen bi felakettir, zafer değil. Ama bunu nasıl değerlendirmişler(belkide daha önce duydunuz) anlatayım size: İlkokul çağındaki her japon çocuğu atom bombasının atıldığı bölgeye götürülüyor. O bölgelerde bombanın etkisinden dolayı hala ot bile yetişmiyor, hayat yok. Bombanın atıldıgı sırada çekilen kamera görüntüleri gösteriliyor. Acıdan kıvranan ecdadlarının hali gösteriliyor İBRET almaları için. Sonra bu cocuklara son teknoloji araştırmalarının yapıldığı enstitüler gezdiriliyor ve şöyle deniliyor:çok çalışıp teknolojiyi siz üretmezseniz , size de atalarınıza yapılanlar yapılır. şimdi size soruyorum bu süreçten geçirilen bir japon çocuğu neler yapmaz ki? Bir şey keşfetmeden uyuyabilir mi? Peki bizim çocuklarımızın kaç tanesi Çanakkale yi, İstanbul u ve diğer vilayetlerimizi( vatanımızın her karış topragı şehit kanıdır, iretlerle dolu hikayesi vardır) gezdi. Ve gezenler de nasıl gezdi. Sadece oralara bakıp , birkaç fotoğraf çektirip geri döndü. Baktı ama GÖREMEDİ. Görseydik gözümüze uyku girmezdi.
Keza Avrupa nın da tarih denilebilecek bi tarihi yok. Daha düne kadar(18. yy) krallarının yaşadığı saraylarında tuvalet yokmuş. Herkes buldugu yere yapıyordu.Yılda bir kere mart ayında banyo yapıyorlarmış. Büyük bir leğene su dolduruyorlarmış. Önce evin erkeği bir yıllık kirini o suda temizliyor. Aynı su hiç değiştirilmeden kadın ve yaş sırasına göre çocuklar yıkanıyor. En küçük çocugun yıkandığı suyu ve bunun nasıl bir temizlenme olduğunu siz düşünün. Sallamıyorum bunu ingilizce hazırlık okurken, ingilizce kitabımızda gecen bir okuma parçasından hatırlıyorum. Bunun gibi Örnekler çoğaltılabilir. 19. yy da yavaş yavaş akılları başlarına geldiğinde de güzellik olarak gösterilebicek bi fiilleri yoktur. Şu 200 yıllık tarihleride katliamla, yakıp yıkma ile doludur. Mesela çarpıcı bir örnek vereyim.İngilizler sanayi devriminden sonra buharla çalışan dokuma fabrikaları kuruyorlar. O dönemde hindistanda kumaş ve dokuma çok gelişmiş. Hani şu meşhur -bulunmaz hint kumaşı- deyimi burdan gelir. İngilizler kumaş üretiyorlar ama ürettikleri kumaşın kalitesi bir türlü hint kumaşını geçemiyor. Bu yüzden büyük bir pazar payı elde edemiyorlar.Ve gidip hindistandaki 5000 civarında kumaş ustasının ellerini bileklerinden kesiyorlar. Hangimiz biliyor bunları? Bu örnek belki diğer yaptılarının yanında devede kulak. Ama ciddi tarih araştırmaları yapan tarihçilerimizin yokluğundan mıdır, yoksa bilipte söylemeye korkanlardan mıdır bilmem, bize bunlar anlatılmıyor. Avrupa devletleri bizden daha fazla sanayileşmiştir. Ama bunu gelişmişlik olarak adlandırmak yanlıştır. Gelişmişlik ölçütü kültür, ahlak, manevi değerler vs dir. Kültür konusunda bizimkisi kadar zirve ulaşmış hiçbir millet yoktur.
Yeni nesillere kültürümüz, tarihimiz öğretilmediği gibi bir de düşüncelerine kısıtlama getiriliyor. Bu belki en ciddi sorunlarımızdan biri. Her çocuk sınırsız bi ufka sahiptir. Ama okullarımız, ebeveynler çocukların ufkunu bilinçsizce daraltıyor. Çok büyük işler başarabilecek gençlerimiz malesef dar bir pencereden dünyaya bakabildiği için telef oluyor. Yani büyük düşünemiyor, büyük işler başaracak cesarete sahip değil. Onun yerine bir şeyler icat edenleri, üretenleri konuşmakla yetiniyor, onları gözünde büyütüyor(adamlar yapıyor abi gavur bu yapar abi.gibi laflar). Soruyorum size biz onlarla aynı havayı solumuyormuyuz, aynı oksijeni yakmıyormuyuz, aynı ağırlıkta(1400gr civarı) beyne sahip değilmiyiz? Peki biz niye yapamayalım onların yaptığını.
Eistein (ayştayn) 20.yüzyılın en büyük bilim adamı olarak anılır.hepimizin bildiği gibi bu adam ilkokulda uzun süre okumayı öğrenemediği için geri zekalı denilerek okuldan atılıyor. 8 yaşına kadar doğru düzgün bi konuşması bile yokmuş. Neyse hikayesi siz benden daha iyi bilirsiniz . Bu adamın bi sözü var: Diğer insanlarla benim aramdaki tek fark, benim fikirlerime kısıtlama getirmememdir.’ Yani aklımıza gelen herhangi bir şeyin imkansız oldunu düşünmeyeceğiz. Aksine gerçekleştirmek çok çalışmalıyız.Eğer bunda 100 yıl önce adamın birine dünyayı saran bir ağ sistemi ile her biri dünyanın başka bi köşesinde olan milyarlarca insan bir biriyle görüntülü iletişim kurabilecek deseniz herhalde size deli misin sen derdi. Ama bugün bu çok normal bir şey. 20 yıl sonra olacakları bize söyleseler bizde aynı cevabı veririz. Birtakım tahminler var gelecekle alakalı ama bence tahminlerden çok daha değişik gelişmeler kaydedilecek. Niye bunları yapan biz olmayalım.
